Nie mam nic przeciwko filmowym adaptacjom lektur, o ile są zgodne z pierwowzorem. Zwłaszcza teraz, gdy poznawanie obowiązkowych utworów literackich należy do rzadkości. Kiedy nawet nauczyciele polecają obejrzenie tychże w [...]

…w momencie, kiedy wszystko nam się wydaje stracone, pojawia się znak zdolny nas ocalić; kołatano już we wszystkie drzwi wiodące donikąd, na jedyne zaś, którędy można by wejść i których daremnie szukalibyśmy sto lat, natrafiamy bezwiednie i otwierają się one.

Marcel Proust – „Czas  odnaleziony” PIW 838.

najpiękniejszą [...]

Napisać jedno słowo, w którym będą oceany, młode pędy żył, soczystość krwi, zwiewność płatków kwiatu, gwałtowność owocu, trwałość skały, ulotność chwili. I jeszcze ja i ty.

Przycisnąć do niego ucho, słuchać wszystkich niewypowiedzianych, a przecież dobrze wiadomych, odkrywać, będąc nowym Magellanem.

Lub choćby jeden taki wiersz, który miałby w sobie całą poezję. I jeszcze życie i śmierć. Ciebie i mnie.