Wigilijne przemyślenia

Zanim opłatek weźmiesz do ręki
pomyśl, czy dusza biała jak śnieg?
Jeśli skrzywdziłeś przeproś bliźniego,
miłością z serca szczerze się dziel.
Przypomnij sobie też matki słowa
w blasku choinki szeptane łzawo.
Śpiewając pieśni pełne nadziei
pod biały obrus wkładała siano
Tradycji wiele świat gdzieś przegonił.
Czasu wciąż nigdy nie mamy dosyć.
Z polskiej zrodziłeś się przecież ziemi…
Niech Jego światło ciebie ozłoci.
Z nieba odwieczna spogląda gwiazda
prosząc anioła, by chwałę głosił.
Idź na pasterkę, zanuć kolędę,
wsłuchaj się w ciszę…gdy Jezus prosi.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *