W tym bezprzyszłościowym marzeniu
jesteśmy nieśmiertelni.

Czas można zatrzymać, cofnąć, przyspieszyć.
Możemy manipulować materią, ożywiać, wskrzeszać.
Drzewa są zawsze zielone, owoce soczyste, a niebo

jest teraźniejszością.

Ale tu i teraz mamy jedynie marzenie bez pokrycia.
Jak parasol bez deszczu, bezmięsny stek,
wodę, która nie składa się z kropel,
oraz uczucia, których nie można opisać.

I mamy coś jeszcze. I może to jest najważniejsze.