Gdzie ta cała mądrość, wiedza życiowa?
Brud za paznokciem, poranny oddech.
Wszystkiego brak, lecz brak wszystkiego,
to nic w porównaniu ze wszystkim wszystkiego
utraconym, lub
brakiem braków.

Wyhoduję cień na ścianie po twoim odejściu,
będę uprawiał twój zapach i ślad na dywanie.

I jakby mało było temu ‘szczęściu’ –
przebiję stopy, dłonie i wątrobę
sępom rzucę na pożarcie,
powiem: amen.

Cokolwiek się stanie, albo
nie stanie.
Cokolwiek się wydarzy, albo
nie wydarzy.
Cokolwiek z cokolwieków, albo
z cząstki cząstek –

koniec, niechciany początek.