Ciężko to pojąć urodzonym dzisiaj, ale w uprzedniej epoce nie było życia tak bardzo uzależnionego od prądu, kabli i telefonów, od seksu z chipami, religijnego kultu świętego Pugilaresa, natrętnej wszechobecności [...]

Zachrapał tak donośnie, że razem z wyrem przeniosło mnie w sam środek innej scenerii i znalazłem się w obcym miejscu. Lecz nie było ono „przyjazne”: czułem się tak, jakbym kiedyś w nim był; obok mnie dygotał tapczan z dziadkiem „Jakmubyło”.

Stary świntuch i łobuz za młodu, a teraz układny i zesztywniały worek na dokuczające korzonki, niespodziewanie [...]

z tomiku „Rozwiewa wiatr”

Co mi dasz w jasny świt zapłakany deszczem dzień

Czy polnych maków krwawy pęk czy tylko chłodną śniegu biel

Co mi dasz w niebieską noc czy srebro gwiazd księżyca cień i ciepło warg namiętność ciał czy tylko żal

A co mi dasz gdy zniknie cień gdzie można iść przez śnieg i deszcz by zmysłów szał nie stopił się jak wątły śnieg