Jeśli mamy się spotkać w otchłaniach
czasów, miejsc i wszelkich możliwych zdarzeń,
jeśli nasza pewność tego zdarzenia
musi być silniejsza od śmierci
i rachunku prawdopodobieństwa,
to powinniśmy się otagować.

Znaleźć miejsce,
którego nikt przed nami nie znalazł,
najlepiej z czymś nieusuwalnym
jak głaz, którego nikt nie ruszył
od tysięcy lat, lub skała.
Wyryć w tym miejscu i czasie znak,
którego nikt przed nami nie wymyślił.

Kiedy już umrzemy, Kochana, jedno po drugim,
(ta chwila niech będzie odległa jak słońce),
kiedy już koniec będzie końcem, Kochana,
wystarczy wtedy znaleźć to miejsce.

Póki co, Kochana, kochajmy się
jakby nic nie miało się zdarzyć,
jakby nic nie miało się zdarzyć.