Złym ludziom dobrze z oczu patrzy
na świat uczuć martwych.

I mają proste ścieżki, gładkie dłonie,
i mają na balkonach kwitnące pelargonie.

Ich psy nigdy się nie łaszą do obcych,
ich koty zawsze są czarne i dzikie.

Złym ludziom mówię “dzień dobry” –
zupełnie na wszelki wypadek.

Trochę się dziwią wtedy i nieoczekiwanie
stają się jakby lepsi, jakby cichsi.