Plezantropowi, Sławomirowi Majewskiemu, czytelnikowi twórczemu, człowiekowi bez przerwy udowadniającemu podobnym do mnie patałachom słowa, że niekiedy warto pisać.
Nie zdradzę tajemnicy gdy powiem, że zanim został eremitą, zaliczył wiele przygód. Jak każdy duchowy kombajnista, dygnitarz powołany do zasiadania i odbierania hołdów, dzieciństwo spędził w kuwecie dla VIP-ów. Odkąd porzucił politykę, a właściwie od kiedy polityka zrezygnowała z jego usług, zamknął się w sobie, odseparował się od przeżywania lipnych problemów i począł prowadzić się [...]
Nie pamiętać. Nie mieć za złe, nie tęsknić.
Być jak biała kartka. Wciąż na nowo odkrywać,
dziwić się.
To co złe będzie tylko przez chwilę,
to co dobre – bez rozczarowania.
Nie popełniać i nie oceniać,
nie złorzeczyć i nie piać z zachwytu.
Nic, co by trwało dłuzej, niż pomiędzy
otwarciem i zamknięciem oczu.
Mieć swój dom i zgubić do niego drogę,
mieć drogę, ale [...]
Mątwie na imię jest noc. I ona
wypłynęła na ocean zmierzchu.
Teraz ciemność jak mokry koc
okrywa mnie zapachem deszczu.
Czy wybaczę sobie,
jak to sobie wyobrażam?
Czy sobie wybaczę
bezkształt zdarzeń?
Wszystkimi ramionami mnie tuli i
oplata mnie i tatuuje atramentem
na mo
Położyłeś mnie na ofiarnym stole
zgasiłeś mój blask
Bezpieczna mgła
opadła z jesiennym deszczem
na puste pola
Roześmiała się noc
czarodziejka złudnych nadziei
zadzwoniła martwa cisza
Co mam Tobie jeszcze dać
za małą nutę słodkiej melodii
by powróciła nasza pieśń
i znów
Ile kroków dzieli cię od zniechęcenia?
Nie ma żadnej przepaści, nadjeżdżającego pociągu,
krawędzi okna, dachu, szklanki, ani niczego,
po przekroczeniu czego miałbyś z bani, przesrane,
rozmazane i roztarte w palcach najwyższej istoty.
To co jest, to postępująca niewiara w se
Nie wiem którym to sposobem
rozbrykuje się ze mnie i wyszarza w dzień
dobudzając jawę postępując w sen
na duże pokrótce i próżno i tycio
na zranione za darmo
ta chwila nie dość miła
co we mnie trwa i kaszle mi w noc
ten czas niedoprzyjścia
pytania dziecinne
ułożone w lęk
Łątka dzieweczka siada na źdźble trawy.
Nie rozkołysze cieniem, nie nagnie do ziemi,
muśnie ledwie błękitem, struną drgnie
i zniknie jak i my znikamy. W słońcu,
do którego oczy nie przywykły, czają się
omamy. Rozcina je kos skrzydłem jak brzytwą.
Struną drgnie, lecz dźwię
W czasach, gdy łatwiej jest powiedzieć
jestem gejem niż jestem Żydem, jestem
filatelistą.
Zbieram znaczki.
Są na nich różni znani ludzie. Niektórzy to Żydzi.
Jeśli chodzi o gejów, to nie wiem, ale kwiatki
bywają równie kolorowe.
Czy bycie filatelistą jest groźne?
Może si
Miasto widziane przez delikatną woalkę dżdżu
ma niewyraźne kontury i całkiem konkretny zapach.
Przemieszcza się poziomo i pionowo,
ale nie oddała się nawet na chwilę.
Pozostaje w zasięgu ze wszystkimi
punktami dostępu otwartymi na pozostałe wymiary.
Drży i pulsuje każdą z
Nie Tybet, nie wyżej nie można,
ale to, co chroni przed niczym.
Skąd spadają nieszczęścia,
bezwolna samotność, pustka
i pojęcia tak straszne, że człowiek
już bardziej mniej znaczyć, niż znaczy
nie może;
gdzie nie ma sensów mniejszych,
bardziej dotkliwych klęsk,
nieurodz
W całym Knossos nie było młodzieńca, który nie spoglądałby tęsknie na najwyższy taras na godzinę przed zachodem słońca. O tej właśnie porze z wyjścia otoczonego błękitną mozaiką przedstawiającą pełne radości delfiny w złotej aurze pojawiała się Ariadna. Łaska bogów dała
Napiszę ci wiersz na zamówienie.
O czym chcesz i jak chcesz. Napiszę ci
nekrolog.
Nekrolog pisany na zapas ma sens,
spełnia swoją funkcję.
Bez opłaty, bez reklamacji.
Taki nekrolog piszę w każdym wierszu.
Nawet, jeśli nie rozumiem dzisiejszej poezji,
nawet, jeśli nie mieści
z tomiku "Wiersze niczyje"
Nie proś mnie o wiersze
nie jestem poetą
Tylko poeci
opętani szaleństwem
odmieniają słowa
Nie proś mnie o miłość
tylko poeci
kochają złudzenia
grzechem zdobią myśli
Nie proś mnie o szczęście
bez przystani
wiecznie niespełniona
szuka
Rozejrzeć się za hotelem na wieczność.
W miarę możliwości opłacić i wyremontować.
Wyposażyć w to, co niezbędne:
pochłaniacz wilgoci i wiekuistą światłość.
Założyć teczkę. Zweryfikować się
w ubezpieczalni.
Spisać wszystkie procedury, loginy, hasła.
Ujawnić wszystkie
Sen trzeci zerwany jak sznur od serca
i dzwon nie dźwięczy pieśni. Noc,
a w tej nocy nocny bluźnierca -
śpi księżyc. Jeszcze bije w piersi,
jak w klatce słowik, jeszcze niepokój
nie zniknął całkiem ze ściany.
Miała noc ciche, spokojne dzieci,
a one miały nieotwarty testament.
Ostatni dzień roku jest jak zamykanie ostrygi.
Najpierw była ciekawość, później domysły
przepoczwarzyly się w wyobrażenia
co też tam jest w środku.
Przy pomocy krótkiego noża, jak przy otwieraniu ostrygi
wdarlem się w ten rok, który mija.
Okazało się, że ciało każdego d
[caption id="" align="alignright" width="306" caption="obiecałeś szklaneczkę psychozy - lucyferia"][/caption]
taka kraina
tkana z łyków zielonej wróżki
wolna od artemisia absinthium
nie zrodzi nowych szaleńców
melancholia
w aromacie anyżku czai się wśród słów
cierpliwie cze
z cyklu "Rozwiewa wiatr"
Zdążyłam do Ciebie
ostatnia chwila
trudne minuty
iskierka nadziei
na szczęście
Twoja ręka bezwładna
jeszcze ciepła
a już taka blada
Kocham Cię Mamo
ból rozrywa serce
rozpada się czas
drobne kawałki
mojej nadziei
rozsypują się
na bia
Znam imię larwy, która się wygrzewa
w ciepłym kokonie mojego ciała.
Zdarza mi się myśleć o niej
z czułością.
Dojrzewa cierpliwie. Ostatnio
czuję jak się porusza.
Któregoś dnia wydostanie się ze mnie.
Rozwinie skrzydła i zanim odfrunie
będzie tym, czym nigdy się nie sta
Fale papieru, obwolut, okładek,
wszystko złożone z molekuł liter.
Rozbijają się każda z osobnym dźwiękiem.
Pośrodku my, otoczaki, łagodniejemy.
Mniej jest pęknięć, chropowatości,
więcej znaczeń.
Czasami tylko jakiś autor ręką dziecka
rzuca raz jednym, raz drugim
po gła
A na przykład kawa?
Sypana, czy z ekspresu, espresso, latte, z pianką, lub bez?
Kawa podana w szkalnce, czy też filiżance?
Można krócej: spodek, spodeczek, talerzyk,
łyżeczka zdobiona, czy nie?
Cukier, mleko, śmietanka?
A obrus na tym stole, a dywan pod nim?
Niemniej istotne
Tora! Tora! Tora!
Pozamykać wszystkie fora!
Megaupload, megazłodziej -
tak powiedział ksiądz dobrodziej.
W internecie zamiast fejsów
będzie przybywało pejsów.
Z anonimem lecąc w ślinę
wnet zamienisz się w padlinę.
To pisałem słowem szczerym,
teraz idźcie do cholery!
Tu odpocznij. ludu Izraela.
Mamy dla ciebie ogień i kamienie.
Tu jeszcze stoi las i choć rok jest nie ten
i inny śpiew i śmiech, to łzy
taki sam mają smak, a deszcz to nie deszcz,
tylko popiół spalonych ksiąg.
Tu odpocznij i tu naucz dzieci chodzić.
Nauka chodzenia na obcej ziem
Zabij mnie bólu, lub pozwól oszaleć, by
z bólu bez bólu żyć!
Świat mi odebrał to, czego nie dał,
co dałeś Ty.
Wolę świata światu przypiszę, by
w Ciebie nie wątpić i jakoś z Tobą,
jakoś w tym braku, pustce, w skorupce,
w tym wszystkim, resztę dni...
A jeśli świat
Życie na estradzie ziemskiego tragików teatru to ciągła walka
absurdu obłędnego zdegenerowania z logiczną normalnością
gdzie potwór cyniczny a nadziany wygrywa z miłością
jak mocarz przegrywa z karłem dostając kulę w plecy
i płaczą matki - ojcowie - przyjaciele - brać rodzinna
Z naszej paczki tylko ja wyszedłem na ludzi: dopadł mnie zły los i zostałem niedzielnym artystą. A przynajmniej tak myślę, kiedy zbiera mi się na oglądanie wstecz. Albo gdy odwiedzają mnie dawni przyjaciele, z którymi nic mnie nie łączy poza niegdysiejszymi śniegami; patrząc na nich u
Nie podchodzę do okna, nie poruszam firanką.
Nie zapalam światła, ani papierosa.
Staję w bezpiecznej odległości w moim bezpiecznym pokoju
i obserwuję.
A wy widzicie jedynie moje psy,
które na was spuściłem.
Strzegą mojej strony ulicy,
szczerzą kły.
Wasze są piosenki, wasze
Im bliżej źródła światła,
tym cień staje się większy.
Nie chce się śpiewać ta piosenka,
która ma suknię w czarne groszki,
nie chce się nucić ta melodia,
ani w całości, ani troszkę.
Jak zwykle wstałem, zmyłem snu
ostatnie resztki z ócz kącika,
włożyłem coś tam,
Jakże barwny jest korowód, jaka piękna defilada zła.
Wciąż przybywa legionów, z nowych gardeł unosi się pieśń.
Nie ma końca i nikt nie pamięta, kto stoi na czele.
Patrz, synu, idzie wiosna. Ten ptak leci do gniazda,
a te maleńkie, zielone pączki na drzewach
wkrótce zamienią s
Nie można było pojąć, dlaczego nowoodkryty kierunek filozoficzny, Radykalny Konsumpcjonizm, cieszył się traumatycznymi względami różnych wielkich Fusologów. Na próżno zmagano się z tym destrukcyjnym zjawiskiem, które - na drodze psychicznej osmozy - wciekło w trudną świadomość oś
Genialny maestro od piętnowania sytuacyjnego absurdu, Mikołaj Gogol, bystry obserwator ludzkich przywar, zalecał robienie durnia z tego, kto robi durnia z nas. Zalecał też śmiech, bo tylko śmiech pozwala nam na zachowanie resztek rozsądku. Nie pusty i grubo ciosany, i nie wulgarny, ale m
Ból, cierpienie, pewność
i nieuchronność śmierci -
w katalogu nie ma
piękniejszych powodów.
Dlaczego nie popełnisz samobójstwa?
Zamiast dreptać w miejscu
ten jeden krok rozsądku
wystarczy za całą podróż.
A może najmniejsza z wymówek
jest najistotniejszym argumentem?
W prowincji Kanton, w Chinach, istnieje restauracja, w której serwowane są płody ludzkie.
Restauracja działa na zasadzie zamkniętego klubu VIP, do którego dostęp mają tylko zaproszeni goście.
Cena płodu męskiego to 2000 Euro, płód żeński można "spożyć" już za 5
z cyklu "Kreolskie pieśni"
Opowiem ci piękną bajkę
o syrenach
i wodnych kwiatach
cichej fali pieszczącej twoje dłonie
i zmęczone stopy
Zaśpiewam pieśni o wędrowcach
samotnych sercach ukrytych
w zielonych głębinach
i koralowych polach
Ukołyszę marzenia
spokojnym nurtem
p
Zapominanie jest chyba najlepsze w bajzlu na strychu.
Wśród wszystkich gratów, ramoli, manekinów z teatru,
cieni w korytarzach i w kurzu serfującym na widzialnej fali.
Zapominanie, a może zapomnienie? Gdybyśmy wiedzieli…
na przykład co zakorzeniło się przez lata w kartonie
z naklejk
Potrzeba podważania i obalania zaskorupiałych, rutynowych prawideł jest motorem postępu. Czymś, bez czego żadna cywilizacja nie mogłaby się rozwijać. Bunt jednak musi mieć uzasadnienie. A więc argumenty. A więc propozycje; sprzeciw bez nich, uważany jest za demagogię.
Stara to p
Mam w swojej bibliotece utwory pisane krwią, farbowane wzruszeniem, niedosytem, tchnące prawdą dzieł nacechowanych cynizmem, znaleźć też wśród nich można książki nudne i zawiłe, jakieś odstręczające i limfatyczne cegły upstrzone drętwym, dworskim stylem topornego prop
Karty pasjansa na dębowym stole - odwrócone;
szklanka z fusami po wypitej kawie - odwrócona;
nocna opowieść, znaczenie snu - odwrócone;
dłonie od ciebie, a ciało ode mnie - odwrócone.
Siedem lat, na które czekasz kolejny rok;
ta, która przeszła w lustrze, obca;
na schodach krok z
Kiedyś w miejsce starych drzew
wyrosną nowe.
Będą śpiewały te same piosenki,
będą odkładały w słojach
mózgi, trzustki, wątroby
i odcięte jak gałęzie
spopielałe marzenia.
...w momencie, kiedy wszystko nam się wydaje stracone, pojawia się znak zdolny nas ocalić; kołatano już we wszystkie drzwi wiodące donikąd, na jedyne zaś, którędy można by wejść i których daremnie szukalibyśmy sto lat, natrafiamy bezwiednie i otwierają się one.
Marcel Proust –
Zrozum mnie nieźle, porusz.
Nie byle jak i nie na odczep.
Na tyle, aby było
dobrze.
Nie musi być nazbyt,
ale żeby nie było
byle.
Na tyle, żebym nie musiał mówić,
że roztrzaskane w drobinki
nie sklei się w nieroztrzaskane,
a mokre
kiedyś się wysuszy.
taka ciepła
biała
nie mów nic
słuchaj
stanął czas
anioł skrzydłem mrok rozświetlił
z nieba miłość
prószy białymi płatkami
śmiejmy się
kochajmy
śpiewajmy
kolęda kolęda pod niebem
rozgwieżdżonym
z tomiku "Rozwiewa wiatr"
dla GoddamaPoeto Przyjacielu Drogi
gdzie szukać mam
,,Lepszej strony ciszy ''
W kojących marzeniach
w bukiecie wiosennych fiołków
kiedy rośnie nadzieja
zapachem odurza zmysły
budzi namiętność
Zaprzeczysz - bo gdzie
spokój w pożądaniu
gd
Słowa są nie po to, by gęba miała zajęcie. Mają służyć nie tylko do ciurkania elokwencji, ale i do odzwierciedlania tego, co się ma zamiar powiedzieć. Jednakże między powiedzieć a powiedzieć, rozpościera się otchłań różnic. Można coś tam wyrazić, nie uzyskawszy żadnego rez
Zrobiłem sobie test osobowości na jakiejś durnej stronie internetowej...
Wynik poniżej - nie ma być z czego dumnym, ale pocieszam się, że generuje to jakiś automat :)
zapłaciłem 4,88 PLN :)
Twój Typ charakteru: Indywidualista
Twój Podtyp charakteru: Arystokrata
Indywid
ciemnieję trzema twarzami księżyca
poróżniona światłem w ciemności
na przekór krzywym dniom – tańczę
dojrzała owocem kiepskiego nasienia
trochę naiwnie i przezornie na zapas
maluję niebo z widokiem na starość
i jeszcze raz dookoła
_________________
Wstęp
Z omszałej pamięci wyłaniają się fragmenty śpiewanych przemyśleń. Krótkich, celnych i spuentowanych po mistrzowsku. Pierwsza z brzegu piosenka, "RÓBMY SWOJE", druga, BALLADA O DZIKIM ZACHODZIE - wyznaczają szlak moich wędrówek przez czas.
Dyktat
Nie chcę być obsadzany w roli
Ostatnio czuł się mało rozrywkowo: medialne nośniki olewały go, na froncie rzeczywistości wiodło mu się pod wiatr, wszędzie było nędznie i dychawicznie, toteż jako zakompleksiony facet, odczuwał globalny deficyt pochwał; urwały mu się tłuste lata prerogatyw, zażył więc pigułki
Wyobraziłem sobie kurę, niosącą jajka na kopy.
Co zrobić z taką ilością jajek?
Przez pierwszy tydzień może i jest fajnie.
Jajka na twardo, na miękko, w koszulkach,
jajecznica, omlet, biszkopt, kogel mogel,
i znowu omlet, i znowu jajka.
Białe jak chmury, żółte jak słońce.
Ż
Niech wody Jordanu przyniosą ukojenie.
To twoja ręka, Janie, trzyma moją głowę
pod powierzchnią. Widzę światy, pokolenia.
Widzę miasta w płomieniach, cienie ludzi.
Widzę te wszystkie straszne rzeczy, czuję
ból.
Ale w tym wszystkim, lub też mimo tego
są tu, w wodzie Jordanu, p
Na dziewiątym piętrze wielkiej płyty, w skąpym pokoju
z oknem na okna i kominy, poeta
ma swój pałac i dziewięć kręgów piekieł.
Przechadza się dostojnie na szczudłach metafor,
rzuca epitetem w odrapaną ranę
po dzieciństwie utraconym, po porzuconym pięknie.
Pije kawę i wódk
Bo krąg światła, bo ćma co raz bliżej -
ulatujemy w skończone przestworze.
Co nas oświetliło, co nas spala w locie,
a czym w cieniu będąc i jakim przezroczem
staliśmy się przez lata?
Kruchym szkiełkiem, witrażem, jednym krótkim błyskiem,
czy zatrzymanym na dłużej odbiciem
Poeta, prozaik, twórca jakiegokolwiek formatu i w jakimkolwiek gatunku, nie może być człowiekiem cichym, nie powinien siedzieć jak mysz pod miotłą, bo jego obowiązkiem jest REAKCJA. Natychmiastowa odpowiedź na zło, wredotę, społeczny tumiwisizm, na etyczny autyzm. Ponieważ każdy tekst,
nothing else matters
Obskurne wejście do bramy, przed nią
kałuża, kamyk -
wszystko po równo obdarzone słońcem.
Wędrowcem, przechodniem, bywalcem.
Czymkolwiek tutaj będąc
nic nie jest aż tak ważne,
aby poświęcić więcej niż chwilę.
A składają się na to:
ścierwo g
Zatem to prawda, że nic wyjątkowego
ci się nie przydarzy. Nie będziesz
mędrcem, świętym nie zostaniesz.
Nie gronostaje, ale zwykłe ciuchy,
zamiast korony cierniowej, czy złotej
gołą masz głowę i próżne twe chęci.
Nie będziesz Hiobem, Judaszem nie będziesz,
nikim z ostatnich,
Nie dlatego, że przeciekło między palcami,
było to życie jak woda. Wdarło się
szczelinami, wąskimi strużkami
i rwącym strumieniem, potokiem
w tę dolinę gdzie mnie podrzucono.
Było jak woda, może było wodą?
I pod kamieniem, spod kamienia, kamień
toczyło nie wiedziawszy po c
Brzydcy ludzie zdejmują ze ścian lustra.
W ich miejsce wieszają wizerunki świętych
celebrytów. Przez jakiś czas jest dobrze.
Sycą spragnione piękna oczy tym obrazem.
Kiedy z czasem, z powodu na przykład wilgoci,
obrazy tracą na swoim uroku, kiedy
powiedzmy, że wychodzą na jaw
n
Poniższy, a tutaj zacytowany we fragmentach tekst, powstał wcześniej. Zanim narodziły się obecne protesty. Zanim zaczęły się sarkania na niebogobojne słowa o spieprzaniu.
Przytaczam go, by po raz koleiny dowieść, że pisarstwo mojego Mistrza przekracza limesy potocznego rozumienia zac
Różnica między książką a e-bookiem jest taka, jak między życiem, a życiem wirtualnym.
Biorąc do ręki książkę papierową, bierzemy do ręki życie. Front okładki jest aktem urodzenia, jej tył, to epitafium; strona tytułowa to moment narodzin, ostatnie linijki książki są jej ost
Niech gilotyny nie ścinają głów,
barykady rozbiorą się do snu,
niech sen na sen pójdzie do łóżka,
a bezsen, jak bezsens, niech się dłuży
innym, ale nie nam.
Królom niech będą korony, słowa słów,
uśpionym miękkie poduszki, jasne sufity.
Milczenie niech będzie milczeni
Ubywa ciebie. Niezauważalnie nikniesz.
Transgresja jest ledwie namacalna, ale jest.
U waży mniej niż O. Ciało więcej, niż ciału.
Wkrótce przestaniesz oddychać i się dopełni.
Ubędzie cię tyle, ile trzeba - nie więcej.
I to będzie Ono.
Cała droga, to d r o g a.
Wije si
- Kurwa, matka, daj mi spokój!
- Czegoś ci potrzeba, córeczko?
- Kurwa, matka, jeb się!
To się nie nadaje na wiersz, bo to jest
proza. To się nie nadaje
do opowiedzenia komukolwiek, bo to jest
wstyd. Zgroza. W wazonie śmierdzi woda,
rodzina na zdjęciu wygląda normalnie.
Po ło
Na drugim brzegu nie jest lepiej,
ale zawsze warto się upewnić.
Zaoferowałeś transport. Łódź była przytulna.
Trochę kołysało, chwile na wodzie wiążą się
z niedogodnościami. Dałam się ponieść fali.
Wplotłeś mi we włosy dwa pstrągi,
ich łuski lśniły w słońcu.
Znowu jest w stanie wskazującym na samotność.
Będzie rzygać z pragnienia. Zanim zaśnie,
przez żołądek, do serca i dalej
do samego środka człowieczeństwa
przejdzie tornado. Zawiruje
podłoga, sufit i ściany.
Oparcie znajdzie dopiero nad ranem.
W zapomnieniu. W niepamiętaniu.
O
Wyrosłem z torfu, tuż na skraju lasu.
Strach przed jesienią, kiedy palą trawy,
wymaga czasu, żeby go okiełznać,
żeby stać się drzewem - dużej dozy szczęścia.
Więc palą trawy i dym snuje drogi
w odległej ziemi. Mgła przedwieczorna
wygładza cień ostry, powietrze
kołysze bu
- teraz nie bardzo nam pasuje, ale na wiosnę, gdy będą trawy, ruszymy - powiedział niejaki Bohdan Chmielnicki na pytanie o wojnę Kozaków z Polakami. I otóż, mówiąc językiem niesienkiewiczowskim: jak będą sprzyjające okoliczności. Czyli kiedy stepy pokryją się paszą, gdy nastaną od
ty taki udany poeta
skaczesz po koronkach słów i szczyglisz wersami
a to jesień po lesie albo wiosna w rosie
bywa - dorzucisz o miłości bo ładnie tak
wspomnieć tę co w czekaniu cierpliwie się ćwiczy
czasem wiersz bądź darowanie sobie samemu
falowania jej marzeń i kwiatów w su
Nie wyszły poza płazy z wirów odmieńce,
czy zostawiły resztę w sosie stworzenia?
Patrzą swoimi ślepiami na światy i na nieświaty.
Świadomie, bądź nieświadomie nazywają rzeczy
ich imionami, określają bez żadnych zawijasów
i okrągłości sformułowań to i owo.
Nie mają
"Zwracam się dziś do Was
w sprawach wagi najwyższej.
Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią.
Warunki życia przytłaczają ludzi coraz większym ciężarem.
Naród osiągnął granice wytrzymałości psychicznej.
Wielu ludzi ogarnia rozpacz.
Historia oceni nasze działania.
Nie o
Oddalają się od siebie. Planety
unikną zderzenia. Niepotrzebne
będą się od teraz poruszać niezależnie.
Przez chwilę były zbieżne, krzyżowały się
ich ramiona, nogi, zespalały masy,
rytmizowały pływy.
Teraz oddalają się od siebie.
I nie są już zamieszkałe
przez mi
Zła nadziejo, bardzo zła i podle mściwa,
ile ci zapłacić trzeba, ile monet na twe oczy,
byś była choć trochę jaśniejsza,
nieco bardziej litościwa?
Są miejsca, gdzie cienie są głębsze,
gdzie głębsze są dziury w niebie.
Są takie rany po wczoraj,
w których jutro się nie wy
Nasza miłość
nieskalana czysta
ognisty żywioł
spieczona słońcem połonina
bieszczadzkich bezkresów
Rzucasz pochodnię
na moje serce
Rozkwitam pod dotykiem
twoich dłoni
i kurczę się w embrionalny kształt
lichego szczęścia
Co mnie uczyniło, czym mnie zastąpiło?
Przebiegłem przez las z zamkniętymi oczami.
Czy to życie, czy świat, czy to mi się śniło,
i czym było to coś, co nazywali snami?
Z zamkniętymi oczami,
z zamkniętymi sercami,
z zaciśniętymi ustami.
Sami, sami, sami.
Co mnie uczyniło,
Człowiek stworzył Boga na obraz i podobieństwo swoje,
bo Bóg stworzył człowieka na obraz i podobieństwo swoje.
Po trudzie stworzenia, które powinno być pozbawione wysiłku,
w swojej wielkiej mądrości usiadł i napił się wina,
wychędożył niebiańską nałożnicę, zapalił skrę
[caption id="" align="alignright" width="340" caption="Zdzisław Beksiński (1976)"][/caption]
Zerojedynkowa Arka, nie większa niż
kieszonkowe wydanie Pisma, mieści wszystko,
co będzie potrzebne. Genomy spakowane w archiwa,
mapy, schematy, wzory.
Może jeszcze kilka książek, katalog d
...pozwala zrozumieć dzieło autora dzieła, bo trzeba mieć rozeznanie w przyczynach istotnych zjawisk. Nowatorski zapis Pendereckiego nie był awangardowym epatowaniem tradycjonalistów, ale został wymuszony powierzchnią stołu w kawiarni, niebieski okres Picassa nie - wyrazem plastycznej intui
Kolejne miasto, to samo miasto obcych.
Powinienem się czuć tu dobrze. Dobrze.
Połykają mnie ulice, hotel, winda.
Coś jest do zrobienia i nic do przeżycia.
Wypluwa mnie czas poza tę chwilę,
którą nazwali Nowy Jork, Paryż, Madryt,
lub Płock.
Powinienem się czuć tu dobrze; pr
Zwracamy się do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego o udzielenie dotacji dla gdańskiego kwartalnika „Migotania. Gazeta Literacka”. Dotacji, która została temu pismu odmówiona.
Czasopismo istnieje od 2002 roku. Przez dziesięć lat nieustannego istnienia zyskało sobie wysokie
To łóżko, nie pamiętam, pewnie było z sosny -
zapach żywicy to kapliczny zapach - ona spokojna,
chłód lutego wdarł się pod skórę.
Umrzeć w Walentynki, to nie lada wyczyn - on
składa ostatni ciepły
na kamiennych ustach
pocałunek.
Widzów mrozi do szpiku
gorące do końca ucz
Skoro nareszcie zamilkła i gapi się w okno, skorzystam z chwili, by dodać kilka słów od siebie. No... Może nie kilka, ale znacznie więcej, bo nie szybko może mi się trafić kolejna okazja. Proszę się nie obawiać i tak nie usłyszy, co powiem. To już się zdarzało wcześniej. Potrafiła
Najlepiej, kiedy jest ciepło.
Ale nie jest ciepło i będzie
coraz zimniej.
Tylko tyle z prognozy pogody ma sens.
O ile prognoza pogody może mieć sens.
Dłonie pokrywają się lodową skorupą
przyzwyczajeń. Do kształtu i rytmu.
Chowam je w tobie, jak w rękawiczkach.
Taka trumna za
Na co tak patrzysz, młodzieńcze?
Uffizi powstaną długo po twej śmierci,
lecz ty pewnie przyglądasz się pannom,
które pod czujnym okiem dworek
suną do katedry?
Kiedy ręka maestro odrzuci to, co zbędne,
a pył ostatni, z którego powstaniesz,
jak stoisz, opadnie,
zanim zastygniesz
z tomiku "Rozwiewa wiatr"
Co mi dasz
w jasny świt
zapłakany deszczem
dzień
Czy polnych maków
krwawy pęk
czy tylko chłodną
śniegu biel
Co mi dasz
w niebieską noc
czy srebro gwiazd
księżyca cień
i ciepło warg
namiętność ciał
czy tylko żal
A co mi dasz
gdy znikn
Wyobraziliśmy sobie siebie, nas.
Niewzruszony szczyt, nieskończoną kruchość lat.
Wypuszczone z klatki, oswojone ptaki.
Miotane na wietrze, od zagadki do zagadki.
Póki czas.
Póki mamy czas.
Bądź wyprostowany, pewnie stawiaj kroki
wśród piasków pustyń grząskich bezkresów.
Dzisiejsze miast arterie pod nieba obłokiem
jutro będą ruiną bez państw i adresów.
Patrz uważnie, zapisz pejzaż pod oka powieką.
Niech się wpisze w niepamięć jasnym powidokiem.
Tu pulsowało
"Ojcze nasz" składa się z 56 słów,
Deklaracja Niepodległości - z 300, a
rozporządzenie rządu w sprawie cen
jarzyn - z 26.911 słów”
Mamy coraz więcej urzędów. Zawodowców otrzymujących nagrody za nietrafne lub sfuszerowane inwestycje. Dostających rekompensaty za drzemkę w
między wzrokiem a słowem
plączą się bezdomne uczucia
trawione płomieniem namiętności
obleczone czarną halką wspomnień
układają się do snu
los od dawna dzierga szare zycie
bez oklasków przejdę
przez most codziennności
balansując na krawędzi
byleby tylko nie wpaść
w rzek
Oto jest droga prosta
co do prostych rzeczy wiedzie.
Do miast o prostych nazwach,
z murami prostymi. Za nimi
mieszkają bardzo prości ludzie.
I choć prosta, to idzie
jakoś wyboiście.
I choć prosta, to wy boicie się
z iście skomplikowanym
podejściem do życia.
Nie wszystkie cele
Choćby i milion lat, to przecież nie wieczność.
Jakże ma przetrwać słowo wobec bezwzględności?
Pisze się tu i teraz, dla tych, którzy teraz i tu,
i tych co za chwilę, i tych co na morzu.
Dla tych paru słów, których nie przeczyta
przyszła małpa, rosomak, karaluch, krytyk i p
...polegała na całkowitej szczerości, szczerości niemal okrutnej i pozbawionej kramarskich tyrad. Jedynymi spotkaniami były nasze długie, znaczące, telefoniczne rozmowy. Dzień bez nich wydawał się stracony. Mówiąc “dobranoc”, żegnaliśmy się do wczoraj.
b
Rzecz dziwna, choć wie
Spójrz - idą dni krótkie jak kłamstwo.
Jeszcze się ciągnie babie lato. Jest nów,
więc noc taka ciemna. Kończy się kryzys,
jesteś ze mną, nic nam nie trzeba
oprócz paru stopni ciepła ponad to,
co ustalono na poziomie trwania.
Dzisiaj będę wcześniej niż zwykle,
może pójdzi
z tomiku "Rozwiewa wiatr"
Jest taka droga
którą muszę iść
choć stopy kwitną
malinową czerwienią
Są takie noce
które studzą sny
osrebrzone
moją nadzieją
I podobne dni
w których pada deszcz
może kwitną bzy
w twoich oczach łzy
i tak się śmieją
Brodzę w smutku
kalectwo słowa
od wczoraj nie boli a odkrycie braku
zamiast zdziwić otula spokojem
radzisz jaguarem przyczaić się i czekać
na nagły skurcz mięśni
i skok
wbrew rosnącym dziko pazurom
zawieram układ z ciszą i mgłą -
już jutro posadzę siebie na nowo
drzewem w matczynym og
Żyję prawie. Nikomu nie wchodzę z butami za skórę.
Przechodzę na drugą stronę, kiedy się da ustępuję,
kiedy robi się zbyt ciasno, wtapiam się w ścianę.
Nie potrzebuję zbyt wiele miejsca, więc nie jest to kłopotliwe.
Nad wyraz rzadko zatruwam powietrze,
najczęściej bywam nieo
Amputacja jest zabiegiem powodującym trwałe kalectwo,
jest stosowana tylko wtedy, gdy brak innej możliwości leczenia
i w sposób na tyle oszczędny, na ile to możliwe .
Jakoś trzeba z tym żyć.
Bez siebie, kochana.
Mogła wyniszczyć nas gangrena, czas, cokolwiek.
Kiedyś zrozumiesz
Jacy byliśmy, jacy mali jak kamyk, jak źdźbło?
Jacy byliśmy, kiedy wielka woda czasu
dała nam połysk i słój i zło imieniem człowiek?
Dla naszych nóg otwarły się drogi,
dla naszych rąk zamknęły się morza.
Ugięły się chmury pod nami, rozstąpiły błękity.
Wymyśliliśm
Występuje z brzegu, przerywa wały.
Nic nie dzieli myśli od przestrzeni.
Wkrótce pochłonie łany, zakryje dachy.
Wkrótce w jedno się zleje
z szarością błękitu.
Bądź otwarty, miej bramy na oścież;
bądź gotowy do ewakuacji.
Zdarza się, że masz ostatnią z potrzeb:
widzie
Często zachodziłem do Karola, bo chciałem zobaczyć pokój, który jeszcze parę dni temu zajmował. Do Karola, gdyż nawet później nie myślałem inaczej o swoim pokoju. Mieścił się na pierwszym piętrze, po przeciwnej stronie korytarza, o krok za łącznikiem zespalającym oba skrzydła Do
„Czytaj! Zobacz więcej” to wspólny projekt Bibliocreatio i Biblioteki UW. Film z udziałem pisarzy, artystów, ludzi kultury i sztuki zrealizowało MyWorks Studio.
Pragniemy Wam podziękować za odpowiedzi i komentarze. Niezmiernie nas ucieszyły, bo dzięki temu akcja zatacza coraz szersze kręgi. Na dotychczasowe, pojedyncze e-maile nie było odzewu, może więc teraz będzie. W sprawę zaangażowała się KRYTYKA LITERACKA, Portal Pisarski, Nowy Ekran i Lepsza Strona Ciszy, PISZEMY.PL, Salon Literacki, ZESZYTY POETYCKIE, Ogłoszenia Lokalne, z czego wynika, że można
Zwracamy się do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego o udzielenie dotacji dla gdańskiego kwartalnika „Migotania. Gazeta Literacka”. Dotacji, która została temu pismu odmówiona. Czasopismo istnieje od 2002 roku. Przez dziesięć lat nieustannego istnienia zyskało sobie wysokie uznanie. W swym głównym profilu – literackim – prezentowało czołówkę polskich nazwisk, przyciągało dobrych autorów, znakomite teksty, miało też
Jak kraj długi i niesmaczny, rozlega się wołanie o poratowanie PAŃSTWA. Radio, TV, gazety, ogłaszają, że jak najbardziej są skłonne pomagać, patronować, sponsorować, chętnie się włączą, pochylą i dadzą temu wyraz, bo trzeba być człowiekiem i otworzyć serce. Po ulicach i norach z emerytami, przetacza się zbiorowy jęk błagających o pomoc. Skrzykują się legiony,
Strzeliński Ośrodek Kultury zaprasza na: IV Ogólnopolski Konkurs Poetycki „O Granitową Strzałę” i Turniej 1 Wiersza KONKURS POETYCKI Konkurs poetycki przebiegać będzie w dwóch etapach. Do udziału w zapraszamy twórców, którzy ukończyli 18. I Etap Na konkurs należy nadesłać: 1. Zestaw 10 wierszy o dowolnej tematyce ( w formacie Word, 1 egzemplarz), które nie były
Przeczytajcie i weźcie pod rozwagę. Mnie ruszyło nad wyraz. Po pierwsze: http://www.polskieradio.p…ego-zabijac-psy Po drugie: „Zgodnie z zarządzeniem z 23 listopada eutanazja zdrowych psów jest sankcjonowana. Nad czworonogami, które zakończyły pracę nie przewiduje się żadnej opieki. Sprawa dotyczy specjalnie wyszkolonych psów, które pomagają celnikom znajdować narkotyki i papierosy z przemytu. Jest ich w służbie celnej ponad
Werdykt jury VII Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2010 pod patronatem Dwumiesięcznika Literackiego „TOPOS” Jury VII Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2010 – organizowanego przez Środkowoeuropejskie Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne ŚRODEK w składzie: Karol Maliszewski – przewodniczący, Artur Fryz, Wojciech Kudyba, Krzysztof Kuczkowski,
Zrobiłem sobie test osobowości na jakiejś durnej stronie internetowej… Wynik poniżej – nie ma być z czego dumnym, ale pocieszam się, że generuje to jakiś automat 🙂 zapłaciłem 4,88 PLN 🙂 Twój Typ charakteru: Indywidualista Twój Podtyp charakteru: Arystokrata Indywidualista w skrócie Ego Fiksacja: Melancholia Najważniejsza Idea: Autentyczność Strach: Bycie zwykłym Zamiary: Bycie
poniedziałek, 16 Kwiecień 2012, 12:53 | © 
Najnowsze komentarze