Ostatnio czuł się mało rozrywkowo: medialne nośniki olewały go, na froncie rzeczywistości wiodło mu się pod wiatr, wszędzie było nędznie i dychawicznie, toteż jako zakompleksiony facet, odczuwał globalny deficyt [...]

Po ciężkiej nocy uparta myśl o stworzeniu symfonii wracała jak bumerang i znowu, niczym zadra, tkwiła w nim. Było to zamierzenie wielkie, przeczyste, warte mszy. Zwłaszcza dla niego, rzępoły z dansingowych ochlajów. Miało go uratować z nijakości i przedstawić jako wyjątkowego twórcę, którym pragnął być od zawsze.

Lubił być w sytuacji pociąganego za język, indagowanego, któremu [...]

z tomiku „Rozwiewa wiatr”

Powitam cię gwiazdo pastorałką kolędą słoną łzą blaskiem oczu goryczą zamglonych

Powitam cię choinką pachnącą leśnym wspomnieniem żywiczną krwią płaczącą echem dawnych radości

Powitam cię resztką snu miłości smakiem nadzieją wiatrem rozwianą konającą myślą

Powitam cię gwiazdo kolorową bombką z tańczącym aniołem opiekunem złudnych marzeń

Powitam cię gwiazdo wigilijna pocałunkiem śpiewnych warg modlitwą znękanej duszy i smutkiem wplecionym

w warkocz nocy